Fascination About wiersz o morzu

Fascination About wiersz o morzu

Blog Article

Zgoda na te technologie pozwoli nam przetwarzać dane, takie jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalne identyfikatory na tej stronie. Brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na niektóre cechy i funkcje.

Bez tych plików serwis nie będzie działał poprawnie. W każdej chwili, w programie służącym do obsługi internetu, można zmienić ustawienia dotyczące cookies.

Historie morskie są często alegoryczne, wypełnione fantastycznymi mitycznymi istotami i niosą ze sobą celne wypowiedzi moralne. Wiersze morskie również często skłaniają się ku alegorii i naturalnie pasują do elegii, zarówno w odniesieniu do metaforycznego przejścia z tego świata do następnego, jak i każdej rzeczywistej podróży przez ziemskie oceany.

Komentarz: W tym wierszu Jorge Luis Borges mówi o miłości jako o czymś szokującym i pięknym; opisuje to i podkreśla, jak to jest widzieć: tak, jakby to był zawsze pierwszy raz. Odnosi się również do niej jako do czegoś, co było przed wszystkim innym, przed wszechświatem i kosmosem.

A co dostała żona żołnierza Znad brzegów Wisły, z Warszawy? Z Warszawy przyszła lniana koszula – Barwnie i obco otula ta lniana koszula. To dostała znad brzegów Wisły. A co dostała żona … Przeczytaj wiersz

Nasz Bałtyk jest też piękny o każdej porze roku! Kusi gorącym piaskiem w lato, zachwyca surową naturą w zimie. Wiosną pięknie budzi się do życia, a jesienią często pokazuje groźny czar sztormów i zachęca do poszukiwania bursztynów.

Noc się w morzu zatapia na ciemną żałobę - kiry czernią zaleją dawności odpryski odbijane nad ranem w gładzi zimno-śliskiej i pochylą się ciemnią nad bylości grobem. Porty wgryzą się światłem w pólumarlą wodę, roześmieją się nocą po pustych ulicach i miasto w głąb, aż do dna światła chce przemycać, jak ja, obrazy szczęścia opryskane chłodem.

„O morze! Jakże często zda mi się, że łowię/ Uchem szum twych ogromnych wód i w tej muzyce/ Słyszę mistycznych epok głuche tajemnice…”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Morze”

przez A co dostała żona żołnierza Ze starej stolicy Pragi? Z Pragi dostała pantofelki – Liścik niewielki i pantofelki. To dostała ze starej Pragi.

Komentarz: Benedetti mówi o morzu jako o czymś tajemniczym, pełnym ukrytych wiadomości; opisuje jego fale, wody i poprzedzający go brzeg.

Te cytaty o morzu z pewnością pozwolą lepiej wczuć się w wakacyjny klimat. Jedne skłonią Was do uśmiechu, a inne być może i… refleksji. Dobrej lektury! Niech płyną morskie złote myśli…

Poeci i Morze to zbiór kilkunastu wierszy, na który natrafiłem kiedyś przypadkiem. Ciekawy byłem jak wypadną, bo przy takiej ilości i różnych autorów mogło okazać się, że jednak otrzymam kilka fajnych, a resztę takich sobie. Taka obawa ciągle mnie nurtowała przy wyborze zbioru. Jednak przyznaje, że autorzy stanęli na wysokości zadania i dostałem fajne wiersze o tematyce morskiej. W nich zawarte została nie tylko miłość do morza i żyjących w głębinach stworzeń, ale również znalazłem opisy plaż, pływających statków, marynarzy mierzącymi się z oceanami i morzami, zahaczające o legendy wiersz o morzu jak o Latającym Holendrze, pojawiały się motywy syren i wojenne. Różnorodność jest plusem wybranych do tej antologii poezji o morzu utworów. Nieraz napisane dawniejszym językiem i współczesnym. Mimo tego nie przeszkadzało mi czerpać przyjemności z obcowaniem z nimi.

Tagi #Dzień Morza #podlascy poeci #podlaska poezja współczesna #podlaski senior #twórczość #wiersze

przez Powiał wicher bujny — i szeleszcząc wpada W rozpoztarte żagle, szamoce linami, Pełnemi go garnie łakomie piersiami Wędrowna na łodzi gromada. Dalejże na morze!

przez Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem… Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota… A ty, choć o swym przyjściu nie powiem, Wyjdziesz i sama otworzysz mi wrota.